مافيش حاجه تستاهل

مافيش حاجة تستاهل
مافيش حاجة تستاهل إننا وأنتا ياقلبى نبكى عليها



إظهر اللى جواك وماتحاولش مشاعرك تداريها
اللى يبيعك بيعه وأوعاك تندم فى يوم عليه



مش نهاية الأيام ولا الأحلام ولا بدايتك لسه بتبتديها
أتعلمت وأتألمت وجواك الجرح وبان عليك



عذاب وجراح لازم بقى ترتاح من الدنيا وكل اللى فيها
أسف يادنيا وياناس على طبعى العجيب



بأعيش من جوايا وبأنسى كل اللى معايا وبيضيع منى كل يوم حبيب
بجرح وبخدع وبابيع وأخون وأقول كل شىء نصيب
حياتى بأعيشها وبقول أيام وبتعدى وخلاص
بأرمى همومى وراه ظهرى ومابحاولش أظهرها للناس
بجد أسف على كل قلب خدعته وبعته



أسف إن عشت أيام وعشقت أوهام وعمرى أنا بأيدى اللى سرقته
هارجع وأدور على الماضى وأقلب فى اللى فات



وعلى اللى عدى كله أنا مش راضى وبأقول ذكريات
ذكريات مش بأيدى رسمتها ذكريات ندمان قوى إنى قابلتها



ذكريات خلتنى أندم على السنين اللى فاتت وأيامى اللى انا عشتها



أحلامى اللى ضاعت منى وأنا ما حستش إنى حققتها
وقت مزيف وأيام كدابة وكلها أحزان وهموم



حياة غريبة ناس عجيبة بتتغير من جواها كل يوم



الملامح غير الملامح والنهارده مش زى إمبارح وألف شكل وألف لون



مافيش حاجة تستاهل خلاص



بعد سنين حب وإخلاص
لازم علشان أعيش أخدع وأخون زى كل الناس



الضمير يموت وكمـــان معاه يموت جوايا الأحساس